یاسین امانت الهی خاطرات یک کودک سندرم داون

در جواب شما دوست عزیز من هم در شیراز مثل شما ازمایش امینوسنتز و سونوگرافی چن بعدی رو انجام دادم من در بیمارستان m r i شیراز یعنی بهترین بیمارستان یکدقیقه بعد از تولد یاسین به مادرم گفته بودن نوزاد شما یک نوع بیماری ژنتیک به نام سندروم داون (منگولیسم) هست شما پنج ماه بعد متوجه شدن من یاسین رو دو ماهه به کلنیک کار درمانی بردم داون ها به علت شل بودن بدنشون در زیر افتاب یا این که پشت پنجره لختش می کردم و با روغن زیتون و امگا بدنش رو ماساژ میدادم یا این کهبا چیزهای نرم مثل پنبه یا چیزهای زبر مثل برس پلاستیکی یا با ناخن بدنش رو ماساژ میدادم  همچنین کف پاهاش واسه بعدها که بخواد راه بره رو سرامیک یا قالی یا موکت میزاشتم ...

سلام به همه دوستان خوبم غیبت ده روزه من رو ببخشید یه چن روزی اصلا حوصله خودم هم رو نداشتم یه جوراییی قاطی بودم اما اینو مطمئن باشید به وبلاگ همتون اومدم  از اینجا از همه دوستان که به فکرم بودن کمال تشکر وسپاس رو دارم و از اینجا از همه دوستای مجازیم که به وبلاگ یاسینم اومدن و با نظراتشون خوشحالم کردن ممنونم وبرای یکاکشون از خدای بزرگ سلامتی و شادمانی خواهانم این پست رو واسه یه چن تا نظر گذاشتم به نامهای گلنار و مریم و اتوسا خانم که به تازگی کودکان داون به دنیا اوردن وهزاران هزار دوست دیگر که مثل من بچشون یک داون هستش دوستای خوبم همتون رو درک میکنم من بعد از دو سال هنوز اشک میریزم وغصه میخورم وقتی به اینده های نه خیلی دور ...

می خواهم برای او بنویسم ،برای او که سالهاست زیر این تازیانه های زندگی سر خم نیاورده است ،و سینه سپر کرده در مقابل این طوفانهای سهمگین سرنوشت. او تا آخرین قطره های سرخ زندگیش را به پای نهال های عشقش میریزد تا این نهال ها به دژ های فولادی ای تبدیل شوند و همانند او سربلند از این آزمون الهی بیرون بیایند . از او می نویسم که ماهها و سالهاست دوری را برای آسایش خانواده خود بدون هیچ انتظار و توقعی تحمل میکند. از او مینویسم که تنها بدون هیچ همدم و همیاری به جنگ این زندگی بیرحم می رود و گلهای بهاری را در دل این زندگی می سازد . آری از او مینویسم که دل نگران و با اضطراب شدید شب ، سر را بر روی زمین میگذارد و با ...

سلام به علت این که یه چند روزی نیستم مجبور شدم پیشاپیش واسه روز پدر پست جدیدی بزارم میخوام از اینجا به همسر مهربان و دوست داشتنی ام محمد عزیز روز مرد و روز پدر رو بهش تبریک بگم و ارزوی سلامتی  وسر بلندی رو از خدای بزرگ و ممنان برای او خواستارم وهمچنین روز پدر رو به همه پدرهای خوب و زحمتکش تبریک میگم و اونهایی که پدرشون دستشون از دنیا کوتاهه ارزوی مغفرت از خدا واسشون ارزومندم همچنین پدر خودم خدا همشون رو ببخشه ...

طبق معمول مامانم بابامو صدا زد که بیاد دره شیشه سس رو باز کنه   پدرم بعد از کلی کلنجار رفتن نتونست دره شیشه سس رو باز کنه   مادرم منو صدا زد و منم خیلی راحت درش رو باز کردم و به بابام گفتم : اینم کاری داشت   پدرم لبخندی زد و گفت :   یادته وقتی بچه بودی و مامانت منو صدا میزد تو زود تر از من میومدی و کلی زور میزدی تا دره شیشه سس رو باز کنی ؟؟؟!!!!!   ... ... ... ... یادته نمی تونستی ...   یادته من شیشه سس رو میگرفتم و کمی درش رو شل میکردم تا بازش کنی و غرورت نشکنه ... ...

این عکس رو توگوشی خاله ندا گرفتم یاسین 3 روزه بوده سمت راستش امیرمحمد پسر  دایی سمت چپ هم کسری پسر خاله ...

یاسین عزیز آرزویی بکن ... گوشهای خدا پر از آرزوست و دستهایش پر از معجزه آرزویی بکن ... شاید کوچکترین معجزه اش بزرگترین آرزوی تو باشد .   هر چه آرزوی خوبه مال تو ... ...

شما یادتون نمیاد، تو دبستان زنگ تفریح که تموم می شد مامورای آبخوری دیگه نمی ذاشتن… آب بخوریم شما یادتون نمیاد، شبا بیشتر از ساعت ۱۲ تلویزیون برنامه نداشت سر ساعت ۱۲ سرود ملی و پخش می کرد و قطع می شد…. سر زد از افق…مهر خاوران ! شما یادتون نمیاد، قبل از شروع برنامه یه مجری میومد اولش شعر می خوند بعد هم برنامه ها رو پشت سر هم اعلام می کرد…آخرشم می گفت شما رو به دیدن برنامه ی فلان دعوت می کنم.. شما یادتون نمیاد، تو نیمکت ها باید سه نفری می نشستیم بعد موقع امتحان نفر وسطی باید میرفت زیر میز. شما یادتون نمیاد، سرمونو می گرفتیم جلوی پنکه می گفتیم: آ آ آ آ آ آآآآآ ...

این پست دهه شصتی ها رو واسه دل خودم و بابای یاسین گذاشتم البته عکسهای دهه شصتی ها رو خیلی خیلی زود میزارم شاید واسه شما هم خاطره ساز باشه البته من خودم یه چیزایش یادم نمیاد اما شما رو نمیدونم ممنونم از همه بقيه تصاوير در ادامه مطلب و                  روحش شاد   ...